من اولین بار با دیدن فیلمهای زنده یاد علی حاتمی به این صحنه جادویی علاقه مند شدم . با دیدن فیلمهایی مثل طوقی ، حسن کچل ، مادر ، دلشدگان ، سریال هزاردستان و …
نه اینکه فیلمهای دیگه رو دوست نداشته باشم یا نبینم ، خب من هم مثل بقیه بچه های دهه شصتی وقتی به خونه ای می رسیدیم که ویدیو داشتن ، منظورم از اون ویدیوهای قدیمی بتاماکس بود ، از بس فیلم های ایرانی و هندی جورواجور میدیم خودمونو خفه می کردیم . اما فیلمهای علی حاتمی رو جور دیگه ای می دیدم . طراحی صحنه اش ، بازی بازیگراش ، موسیقیش و … همه چیش مختص خود علی حاتمی بود . اصلا سینما ، سینمای علی حاتمی بود . نوع نگاهش به فیلمسازی فرق داشت .
بعضی از بازیگران محبوب من ( زنده یاد عزت الله انتظامی ، داود رشیدی ، استاد علی نصیریان ، اکبر عبدی ، استاد محمدعلی کشاورز ، فاطمه معتمد آریا ، سوسن تسلیمی و … )
همه ما تا حالا فیلمهای زیادی رو دیدیم که شاید خیلی هاش و دوست نداشته باشیم یا اصلا یادمون نمونده باشه ، اما بعضی از فیلمها و بعضی از داستانها رو همیشه به یاد داریم . خیلی از فیلمها رو ممکنه چندین بار دیده باشیم و هنوز هم تا حرفش و می زنیم یاد اون فیلم بیفتیم .
شما با چه فیلمی عاشق سینما شدید ؟ طرفدار کدوم بازیگر هستید ( برای بازی تو کدوم فیلم ) و فیلمهای کدوم کارگردان و بیشتر می پسندید ؟
نظراتتونو زیر همین پست بنویسید و به اشتراک بزارید